Erfgoed
1
Hier trokken paarden langs de trekvaart,
slaafs verzonken in hun eigen kracht.
Later woei de creatieve geest
vol onbedwongen licht en toegemeten ruimte,
merktekens van een bevlogen architect.
2
Wie langs dit diepe water trekt
verliest zich niet, maar wint het zicht
op wat iemand ooit dacht en liet bouwen,
de gestaalde daadkracht van een droomfabriek.
Initiatiefnemer Stichting Brugwachtershuisjes riep in het kader van hun Trekvaarten project in een open inschrijving op tot ontwerpen voor poëzie en beeld op het brugwachtershuisje en reling van de Beukelsbrug. Namens stichting de Zoek naar Schittering die open/dicht_bruggedichten.nl uitvoert, jureerde dichter Daniël Dee mee welke ontwerp en gedicht samen de opdracht zouden krijgen. Dat werden dichter Dirk Kroon en ontwerper Vos Broekema.
Dirk Kroon (1946) schreef het gedicht Erfgoed en een tweede titelloos gedicht dat op het door Wim Quist ontworpen brugwachtershuisje prijkt. Tezamen heet het Brug in de Tijd.
Wie zich spiegelt in dit kleine huis van glas
miskent de vele verten die er zijn:
het licht, de lucht, het water onder deze brug
en de stalen schoonheid van wat mensen ontwerpen.
De illustratie en gedicht verwijzen naar de relatie tussen de voormalige trekvaart van de Delfshavense Schie met het ontwerp van brug met huisje door Wim Quist (1965) en het werelderfgoed van de Van Nelle Fabriek (Brinkman & Van der Vlugt, 1930).
Ontwerper Vos Broekema van Voornaam Vos ontwierp de illustratie van het trekpaard op het glazen brugwachtershuisje. Ook de gedichten op de 114 meter lange reling van de Beukelsbrug en het brugwachterhuisje werden door hem ontworpen. Hij maakte daarbij gebruik van het font ‘Proza’ van Bureau Roffa. Het relinggedicht is maar liefst 63 meter lang. De titel Erfgoed en de cijfers zijn niet opgenomen op de reling.